De Duitse Tageszeitung (Taz) schrijft vandaag over een milieutrend in Zweden: flygskam. Mensen beseffen steeds beter hoe slecht vliegen is voor het milieu en schamen zich collectief voor hun eigen aandeel in de kerosineconsumptie en zoeken naar alternatieven, zoals reizen per trein. De Zweedse spoorwegen varen daar wel bij en constateren een toename van het aantal nachtreizigers op treinen tussen bijvoorbeeld Stockholm en Malmö.

Een paar dagen geleden berichtte een Nederlandse twitteraar al over dit bericht en vandaag refereren anderen er op hun beurt aan en begint het woord vliegschaamte rond te zoemen op Twitter.

Mocht vliegschaamte ingeburgerd raken, dan is dit een atypisch woord. In onze taal zijn er namelijk haast geen samenstellingen met schaamte en al helemaal geen samenstellingen met een werkwoord als eerste lid. We vonden de afgelopen kwart eeuw in de media slechts identiteitsschaamte, navelschaamte, overlevingsschaamte en tenenschaamte, die stuk voor stuk slechts één of twee keer in een krantenbericht hebben gestaan. Op internet zijn overigens wel een paar woorden van het type eetschaamte, leefschaamte en neukschaamte te vinden, waarin het eerste woorddeel dus een werkwoord is. Blijkbaar zijn taalgebruikers wel in staat om spontaan zulke samenstellingen te verzinnen.

Definitie

vliegschaamte (de, g.mv.) schaamte die iemand ervaart als hij of zij gebruikmaakt van een vliegtuig terwijl er minder milieubelastende alternatieven zijn om zich te verplaatsen, vertaling van Zweeds flygskam

Ton den Boon, hoofdredacteur Dikke Van Dale

Het Woord van de Dag (#WVDD) wordt mede mogelijk gemaakt door Taalbank.nl. Dit artikel is ook te vinden op de website van Taalbank.nl.