Vanochtend staakten diverse beroepsgroepen, waaronder machinisten en conducteurs. Duidelijk was gecommuniceerd dat de treinen tot iets over zeven uur niet zouden rijden. Toch waren er reizigers die bij vergissing toch eerder naar het station gingen, omdat ze dachten dat de treinen wél zouden rijden. De Telegraaf noemde ze vanochtend op de website vergisreizigers.

Vergisreiziger is een nieuwe samenstelling met vergissen, dat sinds de opkomst van de vergistoerist een paar jaar geleden populair is als eerste deel van samenstellingen. Zowel vergistoerist als vergisreiziger is een gelegenheidswoord, dat we waarschijnlijk mogen vergeten. Interessant is wel de trend dat er kennelijk gemakkelijk samenstellingen met vergis kunnen worden gevormd.

Definitie

vergisreiziger (de, s) reiziger die door een misvatting gebruik wil maken van een openbaar vervoermiddel waarvan echter is aangekondigd dat het niet zal rijden

In feite is oliedik geen nieuw, maar een oud woord, dat nu en dan nog opduikt. Een van de vroegste vindplaatsen dateert uit 1836. In de Algemeene konst- en letterbode in dat jaar is sprake van ‘geelachtige, heldere, oliedikke traan’. Recentelijk gebruikten Hugo Claus (‘oliedikke bittere koffie’ in Een zachte vernieling) en Maria Stahlie (‘het halflange, oliedikke zwarte haar’ in De middelste dag van het jaar) het woord, dat dus betrekking kan hebben op vloeistoffen die een vettige indruk maken (zoals traan, maar kennelijk ook koffie, wijn en inkt), maar ook op gassen: in een krant uit 1934 is sprake van ‘oliedikke, gif-bezwangerde smookwolken’,

Als bijvoeglijk naamwoord is oliedik nooit gecanoniseerd geraakt. Het woord is niet te vinden in het Woordenboek der Nederlandsche taal en ook niet in oude edities van de Dikke Van Dale. Daarin staat sinds 1898 overigens wel het zelfstandige naamwoord oliedik (‘het dik van lijn- en raap­olie dat in de druip­zak ach­ter­blijft’).

Definitie

oliedik (bijvoeglijk naamwoord) een dikke, stroperige of vettige indruk makend, zoals olie: oliedikke koffie, oliedik haar