In haar column in de Volkskrant schrijft Danka Stuijver vandaag over de onderwerpskeuze van haar columns in relatie toe de sociale media. Tegenwoordig is het namelijk niet meer vanzelfsprekend dat je over elk willekeurig onderwerp een column kunt schrijven. Voor je het weet word je geshamed door een boze twitteraar, om nog maar te zwijgen van de doodsbedreigingen die je als columnist kunt krijgen als je een mening verkondigt waar een Twittertrol het blijkbaar niet mee eens is.

Stuijver schrijft dan ook dat het lijstje ‘Beter niet over schrijven’ steeds langer wordt. Jammer.

Het treurigste van Twitter is dat het niet alleen maar losers zijn die rottige opmerkingen maken of bedreigingen uiten richting columnist:

vaak zijn het keurige huisvrouwen, projectmanagers en bankiers die om een of andere reden plezier beleven aan het uitschelden of de maat nemen van anderen. Aardige (of ben ik dan weer naïef?), maar waarschijnlijk ongelukkige mensen die online veranderen in Neandertwitteraars.

Neandertwitteraar – het woord mag met een kleine letter worden gespeld – is een aansprekende benaming voor de lompe losers, de lullige lutsers, de sullige sukkels alsmede de kwaaie kabouters, de gramstorige graftakken, en de toornige trollen die in Twitter een uitlaatklep gevonden hebben om hun gal te spuwen.

Nu maar hopen dat er geen nazaten van de neanderthalers zijn of mensen met dominante neanderthalergenen die zich door die naam aangesproken voelen en op Twitter op Stuijver los zullen gaan.

Definitie

neandertwitteraar (de -s) lompe, domme Twittertrol, m.n. die anoniem bedreigingen richting columnisten, commentatoren en andere opiniemakers uit

Het bericht neandertwitteraar verscheen eerst op Taalbank.

In het Algemeen Dagblad staat vandaag een interview met acteur John Buijsman, die samen met andere bewoners van het Recreatieoord in Hoek van Holland (‘het houtenhuisjeskamp aan zee’) mot heeft met de gemeente Rotterdam, die dat oord voor veel geld wil gaan verkopen. Buijsman vertelt dat hij gaat inspreken bij de gemeente in de rol die hij voor zichzelf had bedacht voor een nieuw programma: 010 sheriff. Eigenlijk, zegt hij, had hij

‘als sheriff een programma willen maken over alle irritaties in de stad. En dan ‘s ochtends met een paard over de Coolsingel rijden en dan al die geluidspatsers aanpakken. Daar gebeurt veel te weinig tegen. Als iemand iets uit zijn raam gooit, klopt mijn alter ego effe op het raampje.’

In dit citaat is geluidspatser het interessantste woord. Het is nieuw, oogt heel Rotterdam, en is meteen herkenbaar als naam voor een groot maatschappelijk probleem voor mensen die niet van geluidsoverlast houden. Alleen al daarom verdient dit woord het courant te worden.

Definitie

geluidspatser (de, -s) iem. die in een opzichtige auto rondrijdt en de omgeving laat meegenieten van zijn geluidsinstallatie

Het bericht geluidspatser verscheen eerst op Taalbank.